Nasa rodna mesta

Melenci je u Banatu

Opisimo nasa rodna mesta...

MELENCI je naselje u opstini Zrenjanin u Srednje-banatskom okrugu. Prema popisu iz 2002. bilo je 6737 stanovnika (prema popisu iz 1991. bilo je 7270 stanovnika). Prosecna nadmorska visina je 82 m, sa najvisom tackom Debelom Umkom (86 m) i najnizom tackom Barnicevom Doljom (79 m). Povrsina sela je 16.511 hektara, te ono pripada jednom od najvecih u Srbiji.

PRIRODNA BOGATSTVA

U Melencima se nalazi nadaleko poznata banja Rusanda, bogatamineralnim peloidom(blatom) i termomineralnom vodom temperature 32°C. Konkretno, blato i voda iz banje Rusanda u velikoj meri sadrze sumpornu kiselinu, natrijum, natrijum-sulfat, natrijum karbonat i soli magnezijuma i kalcijuma. Oko banje se nalazi sirok pojas sume, kao i jezero Rusanda povrsine 4km˛ и nadmorske visine 82 m. Jezera Okanj-Mutljaca i Ostrovo se takodje nalaze налазе u Melencima. Druga vodena bogatstva se ogledaju u blizini reke Tise (12 km од села) i kanala Dunav-Tisa-Dunav (2 km udaljenosti). U Melencima ima 10.000 hektara obradivog zemljista.

STANOVNISTVO

Prema poslednjem popisu iz 2002. godine Melenci imaju 6.563 stanovnika, od cega vecinu cine Srbi (93%). Godine 1825. u selu je od 5.015 stanovnika pravoslavnih bilo 4.981, a rimokatolika 34. Taj odnos Srba i „ostalih“ nije bitno menjan ni narednih decenija. Brz porast stanovnistva Melenaca doveo je i do sirenja mesta, pa se selo do kraja 18. veka sastojalo od cetiri „kvarta“ koji i danas postoje: Srpkanj, Pavlis, Vlaskanj i Contik. Selo je podeljeno na oko 2.400 domacinstava, i velika vecina zivi od poljoprivrede.

KULTURA

Prva skola u Melencima je osnovana 1758. godine. Poslednja skolska zgrada je izgradjena 1968. godine, i danas skolu u Melencima pohadja oko 700 djaka. Kulturno umetnicko drustvo „Kolo“ okuplja oko stotinu mladih. U selu se takodje nalazi pravoslavna (izgradjena 1790) sa crkvenim horom.

JA SAM RODOM IZ KRUSEVCA I TO JE, KAO STO JE SVIMA POZNATO, CARSKI GRAD, ILI GRAD CARA LAZARA. IMA DOSTA ZNAMENITOSTI I KULTURNE BASTINE. JAKO JE LEP GRD. INACE POREKLO MI JE IZZ ZRENJANINA PO OCU A ZIVELA SAM U CELOJ BIVSOJ JUGOSLAVIJI, PA SAM NAKRAJU ZAVRSILA U PANCEVU

Grad na Begeju (ZRENJANIN) .  

Ja sam rodom iz Trstenika,gradica na obali Zapadne Morave.On je udaljen nekih 40 km od Krusevca.Trstenik ima oko 15 000 stanovnika,dok njegova cela opstina sa svim selima iznosi i preko 40 000.U trsteniku je poznata cuvena kuca Katica,i manastir Ljubostinja koji se nalazi nedaleko od Grada.I to je to.Pozzz

Novi Sad i betanija gde sam se rodio,..,..Novi Sad nema tramvaj, nema metro tj, podzemnu zeleznicu,...ali ima Dunav, petrovaradinsku tvrdjavu, Strand i u komsiluku Frusku goru,...

Ja sam rodom iz jednog malog mesta na granici Like i Korduna
u nekadasnjoj Yugi,ponosna sam na svoje mesto rodjenja.
Moje mesto obiluje prirodnim lepotama,dosta je ako vam kazem da imam
10 minuta kolima do nacionalnog parka Plitvicka jezera.

elunda ::

Grad na Begeju (ZRENJANIN) .

Pozdrav iz Zrenjanina!

Ja sam iz Banja Luke

Rodio sam se u Sremskoj Mitrovici, a živim u Kaću.

Beograd

MLADENOVAC . Grad 50 km od nase prestonice . Tamo ziveo do svoj 8 razreda posle u vojne skole i na posao po svim cukama nase stare Jugoslavije, SiG i sada srbije .

diskus ::

MLADENOVAC . Grad 50 km od nase prestonice . Tamo ziveo do svoj 8 razreda posle u vojne skole i na posao po svim cukama nase stare Jugoslavije, SiG i sada srbije .

cije prestonice, mi u vojvodini imamo jednu drugu....novi sad , ma salim se protekle nedelje sam ti bio u mladenovcu, a ja sam iz novog beceja (banat)

Kikinda je gradic na severu Banata.Moram reci da je lepo i mirno mesto.Sta da kazem-dodjite pa vidite....

ja sam rodom iz poreca u istri hrvatska a zivim u nemackoj gradu duisburgu

evo vam slika mog rodnog grada poreca

i evo slike mog grada u kome zivim

Novi Becej kraj obale Tise...

boginjaljubavi jako je lep grad, bar slika!

Ovaj grad je očovečen bogatom istorijom i tradicijom, optočen lepotom raznovrsne prirode, osmišljen delima umetničke vrednosti i svim onim što čini smisao svakodnevnice, života i življenja. Vršac je jedan od onih gradova koji svojom patinom i slikovitošću podseća na proteklo doba, ali zato mnogim novim blokovima kuća, ulica i industrijskim zonama naglašava da ovde buja život novog vremena. Smešten u podnožju i na padinama Vršačkih planina, sa kojih se spušta svež vazduh šuma i dah vinograda, ovaj grad lepotan u sebi slikovito održava i prošlost i savremenost. Brojna stara zdanja raznovrsnih stilova i niz institucija čuvaju jednu od najzanimljivijih kulturnih istorija medju vojvo- đanskim gradovima. Međutim, Vršac sve više dobija i obeležja savremenog grada, sa raznovrsnom privredom i vrlo značajnim društvenim delatnostima. Njegovi žitelji sa ponosom ističu da je tačna česta konstatacija - Vršac je slikovitiji i privlačniji od mnogih panonskih gradova.

Vršac, jedan od najstarijih banatskih gradova, nalazi se na jugoistočnom rubu Panonske nizije, u podnožju Vršačkih planina. Leži severoistočno od Beograda na 83. kilometru međunarodnog magistralnog puta prema Rumuniji, od koje je udaljen 14 km. Vršac odlikuje dobra povezanost sa okolnim mestima, kao i gradovima u ovom delu Vojvodine, i to kako drumskim tako i železničkim saobraćajem. U samom Vršcu nalazi se železnički granični prelaz prema Rumuniji, a drumski kod Vatina.

Vršac leži u samom podnožju Vršačkih planina. U njegovoj neposrednoj blizini nalaze se depresije Velikog i Malog rita, potočne doline, lesne zaravni, a na nevelikoj udaljenosti nalazi se i Deliblatska peščara, specifičan geografski kompleks i jedno od najvećih peščanih prostranstava u Evropi. Vršačke planine, na krajnjem jugo-istoku Banata, zauzimaju površinu od oko 170 km2. Imaju pretežno odlike brdsko- brežuljkastih predela čiji centralni deo ima planinski karakter. Počinjući sa brdima Kapela (252 m) i Kula (399 m) nad samim gradom, prostiru se na istoku sve do rečice Černe u Rumuniji, na severnoj strani oivičene su Markovačkim potokom i Malim Ritom u koji se strmo spuštaju. Sa južne strane blago opadaju i završavaju se dolinama potoka Mesića i Guzajne. U uzdužnom profilu, na pravcu istok-zapad nalaze se najveći vrhovi, među kojima dominira Gudurički vrh (641m), ujedno i najviši vrh u Vojvodini. Južna i severna podgorina ispresecane su vododerinama i potočnim dolinama.

Klima je umereno-kontinentalna, sa sledećim obeležjima: duga i topla leta, nešto hladnije, a ponekad hladne i snegovite zime, svežija i kraća proleća, dok su jeseni duže i toplije. Posebnu specifičnost Vršcu daje košava. Najčešće duva u rano proleće i poznu jesen, odnosno u hladnijoj polovini godine. Brzina košave je promenljiva i kreće se od 18 do 40 km na sat, a pojedini udari i do 140 i više km na sat. Osim košave duva i severac i severozapadni vetar.

Vršački predeo je prilično siromašan vodotokovima prirodnog porekla. Jedina reka je Karaš, koji izvire u Rumuniji i protiče nedaleko od Vršca. Mesić, najveći od nekoliko potoka, izvire u brdima iznad istoimenog sela i protiče kroz sam grad. Na teritoriji južnog Banata izgrađena je od 18. veka do danas, čitava mreža kanala za odvođenje atmosferskih i podzemnih voda. Najveći je kanal Dunav-Tisa-Dunav, koji prolazi na oko desetak kilometara od Vršca. U samom gradu je veštačko jezero koje je uređeno kao gradsko kupalište, a u blizini, u Velikom Ritu postoji ribnjak površine 906 hektara, poznat i kao stanište velikog broja vrsta barskih ptica i druge divljači.

U životinjskom svetu Vršačkih planina ima srna, divljih svinja, zečeva, divljih mačaka, lisica, a u prolazu se zadržavaju i vukovi. Iz ptičjeg sveta zastupljeni su: divlja patka i guska, divlji golub, jarebica, fazan, veliki i mali detlić, kraguj, pupovac, a od grabljivica, jastreb, mišar, orao, sova, soko. Na području Vršca žive: veverica, šumski puh, siva i crna vrana, gavran i mnoge druge vrste retkih ptica. Jedinstveno gnezdište u našoj zemlji ima u Malom Ritu barska šljuka bekasina. Od zmija najzastupljenija je belouška, ređe šarka, a ima slepića i smuka. Jedna vrsta zelenog guštera smatra se da je raritet u Vojvodini. U rečnim tokovima i u kanalima ima raznih vrsta riba: štuke, šarana, soma, kečige, karaša i sitne bele ribe.

Biljni svet je veoma raznolik. Najviše je trava od kojih poseban značaj ima kostrika. Na Vršačkim planinama rastu: smreka, crni bor, pavit, poljski i brdski brest, bukva, pitomi kesten, više vrsta hrasta, beli grab, više vrsta lipa, kupina, šipak, poljska ruža, divlja jabuka i kruška, beli i crveni glog, brekinja, oskoruša, rašljika (trn), divlja trešnja, ruj, klokočika, klen, mleč, žesta, dren, svib, bršljan, kurika, pasrden, beli i crni jasen, obična kalina, crvena zova, veprina. Sve su to autohtone biljne vrste. Naknadno unete drvenaste vrste su: bagrem, jasika, bela i crna topola, vrba rakita, divlji kesten i razni četinari. Na Vršačkim planinama ima 1.024 vrsta drveća, šiblja i zeljastog bilja. Zna se za 22 biljne zajednice (fitocenoze) i to 10 stepsko-livadskih i 12 šumskih.

NOVI SAD...to je moj grad...

Pozdrav JANI.

MOJE RODNO MEST JE ECKA

EVO PAR SLIKICE ...DA GA BOLJE UPOZNATE..

Lepo selo.

Par mojih skolskih drugarica su iz Ecke.

Pozdrav Doti

POZZ...RIN TIN TIN ...

Jos jedared, pozdrav Doti

Ja mu ovde dodjem kao manjina....


Rodno mesto,i sadasnja lokacija