Radna memorija

Radna memorija
(RAM- random access memory) je vrsta memorije koja se nalazi u računaru, a u
njoj su smešteni podaci koje računar trenutno obrađuje ili sa njima radi.
Najvažnija karakteristika radne memorije jeste to što se bilo kojoj memorijskoj
lokaciji može direktno pristupiti i nije potreban mehanički pomak komponenti,
za razliku od hard diska ili nekih drugih medija za cuvanje kod kojih je
potrebno prvo medij za čitanje namjestiti na određenu lokaciju, a zatim
upisivati ili čitati podatke. Zahvaljujući ovoj karakteristici pristup RAM
zadržava znatno veću brzinu protoka podataka od ostalih memorijskih tipova.
Podaci ili sadržaj u radnoj memoriji brišu se prilikom gašenja računara, tako
da ona nije medij za trajno cuvanje podataka, već se u nju podaci samo
privremeno spremaju, da bi se nakon upotrebe sacuvalii natrag na hard disku.





Standardne
količine radne memorije za ugodan rad kreću se u rasponu od 64MB starije do
1024 MB novije, ali to uvelike zavisi i o nameni za koje se računar koristi.
Ukoliko se računar koristi za uredski rad i surfanje internetom, trenutni je
standard 512MB, dok za zahtevnije računarske aplikacije kao što su programi za
obradu video zapisa ili čak igranje ne postoji gornja granica - što više, to
bolje.





Zahvaljujući
operativnim sistemima koji se sada koriste, gotovo ne postoji mogućnost da
računar ima premalo radne memorije, zato što u slučaju kada su ispunjeni njeni
kapaciteti računar deio podataka sprema na hard disk čiji jedan deio koristi
kao radnu memoriju. Ova mogućnost (swap file ili page file) omogućava korisniku
pokretanje proizvoljnog broja aplikacija i korištenje više memorijskih resursa
nego što ih uistinu postoji na računaru, ali s jednom značajnom manom: veliki
gubitak performansi sistema, odnosno računar koristeći tvrdi disk kao radnu
memoriju radi znatno sporije. Naravno, uslov da se hard disk koristi kao zamena
za radnu memoriju jeste da na njemu ima dovoljno slobodnog prostora.





Ukoliko ste uz
specifikacije računara uz napis o količini memorije naišli na neke slovne i
brojčane oznake, reč je o simbolima koji definiraju tačnu vrstu radne memorije
i brzinu kojom ona komunicira s ostalim komponentama računara. Danas je
najrašireniji tzv. DRAM (Dynamic RAM), koji je unapređivan, tako da su s
vremenom nastajali Fast Page Mode DRAM, EDO RAM, XDR DRAM , SDRAM, DDR SDRAM,
te trenutno najaktualniji DDR2. Brzina u MHz koja se pojavljuje uz
specifikacije memorije pokazuje na kojoj brzini memorija komunicira s ostalim
komponentama, prvenstveno preko sabirnice s procesorom. Tu takođe vredi pravilo
da veća frekvencija znači i brži rad, pod uslovom da ostale komponente
podržavaju tu brzinu.





Prilikom kupovine
radne memorije važno je pripaziti i na njihovog proizvođača, čije je ime uvek
istaknuto u cenovniku firme koje se bave prodajom računarske opreme.
Najpoznatiji proizvođači čije se memorije mogu kupiti u našim trgovinama su
KingMax, Samsung, Corsair, Kingston itd. Njihove cijene neretko su i dvostruko
veće od memorijskih modula nazivno istih karakteristika ostalih proizvođača
(ili čak i bez imena proizvođača), ali razlika u ceni višestruko se isplati jer
je svaki 'brand name' modul zasebno testiran od strane proizvođača i garantuje
siguran i stabilan rad računara.